PINKSTEREN IN CORONATIJD
“Ze legden hun dus de handen op en zij ontvingen de heilige Geest.” Zo staat het in het boek Handelingen. Diaken Filippus had in Samaria het geloof in Jezus Christus verkondigd. Zijn optreden heeft indruk gemaakt, want het volk heeft het Gods Woord aangenomen, naar verteld wordt.
Het verhaal van dat voorval doet mij denken aan iets wat Dietrich Bonhoeffer schrijft vanuit de gevangenis. Mogen samenkomen rond Woord en Sacrament is genade van de Heer. Het zichtbaar worden van de geest in het sacrament. Zoiets speelt hier bij ons ook, denk ik. Als geloofsgemeenschap zijn wij heel deze coronatijd in de geest met elkaar verbonden geweest. Maar die band zou je ook tastbaar willen ervaren: door ook fysiek bij elkaar te komen en met elkaar te zingen en te bidden en te luisteren naar de Schrift en met elkaar het brood te breken en te delen. Maar precies dat moesten wij missen: dat zichtbaar worden van de Geest in het sacrament: de Geest in een stoffelijk teken. De Geest van God zichtbaar in een geloofsgemeenschap, die bij elkaar komt, verenigd in geloof en gebed. Het is de genade van de Heer, dat in deze wereld een geloofsgemeenschap mag samenkomen rond Woord en Sacrament, teken van de Geest van God in deze wereld. Misschien heeft de corona-tijd ons minstens duidelijk gemaakt dat wij precies dat missen. Uit het Johannesevangelie horen wij afscheidswoorden van Jezus. Hij zegt ze op die laatste gedenkwaardige avond. De dreiging zindert al in de lucht. Hij geeft zijn leerlingen goede raad: hoe het met hen verder moet, als hij er niet meer zal zijn. Je moet reëel zijn: houd straks de liefde vast. Doe verder in de geest zoals je van mij hebt geleerd. Blijf geloven, en onze Vader zal je een andere helper geven. - Jezus verzekert: Ik zal je niet verweesd achterlaten, de Geest van waarheid, die zal komen, zij zal in je blijven en met je gaan. Let wel: de wereld ziet er niets in: wat is een Geest? Jullie mogen er wel iets in zien: hij of zij (wie zal het zeggen) zal voor jullie een helper zijn: een paracleet: iemand die erbij geroepen is, een soort advocaat, een bemiddelaar, die je in de arm kunt nemen als het moeilijk wordt. Die helper, die zal je moed geven en je inspiratie om onverdroten voort te gaan op de weg die je hebt ingeslagen.
Hoe vaak, als wij bij elkaar zijn rond woord en tafel, vragen wij niet om die Geest, de paracleet, helper en gids voor onderweg?
Dat wordt treffend verwoord in een ander gebed, na het Onze Vader:
Zo hebben wij onder ons telkens opnieuw een teken van heilige Geest: de helper, die voor altijd met ons is. Het is die Geest die ons aanspoort tot zorg, verantwoordelijkheid en eensgezindheid. De Geest van God die aanspoort tot vrede in onze wereld. p. A. Niesen o.p.
|
|