ALLEN GEROEPEN...

Het Tweede Vaticaanse Concilie stelde nadrukkelijk vast, dat iedereen in de kerk het recht en de plicht heeft apostel te zijn. Alle gelovigen maken deel uit van het heilige priesterschap en al hun activiteiten kunnen de “geestelijke offers” zijn, waarover de eerste brief van de apostel Petrus spreekt wanneer hij de kerk als volk van God nader karakteriseert ( 1 Petr. 2,5). De heilige Geest stort het geloof, de hoop en de liefde uit in de harten van alle leden van de kerk, en daarom, zo zegt het concilie, rust op alle christenen de verheven taak om zonder ophouden ervoor te werken dat de goddelijke heilsboodschap wordt gekend en aanvaard door alle mensen over de gehele aarde. Alle gelovigen zijn in hun doopsel en vormsel geroepen de gaven die de Geest van God volgens de apostel Paulus geeft aan wie Zij wil (1 Kor. 12, 11), in vrijheid te gebruiken tot welzijn van de wereld en tot opbouw van de kerk. Er is dus geen sprake van de leden van de ene groep die opdrachten geven en de leden van de andere groepen die opdrachten uitvoeren, ook al zijn er wel verschillende rollen, taken en verantwoordelijkheden.
Het is volgens het concilie de taak van iedere gelovige, gesteund en geleid door een geleefde relatie met God in Christus door de Geest, op een eigen manier bij te dragen aan de herkenning van de tekenen van Gods aanwezigheid en van de richting die deze wijzen en de eisen, die zij stellen: “allen samen en ieder afzonderlijk voor zijn eigen deel, moeten zij de wereld met geestelijke vruchten verrijken (Gal. 5, 22) en daarin de Geest verspreiden waarmee de armen, zachtmoedigen en vredebrengers bezield zijn die door de Heer in het evangelie zalig geprezen worden (Matt. 5, 3-9).” Ieder heeft hierbij niet alleen het recht, maar ook de plicht zijn mening uit te spreken en haar inzichten te delen ver de situatie in de kerk en haar plaats in de wereld.

Uit: Erik Borgman, Waar blijft de kerk? Gedachten over opbouw in tijden van afbraak. Adveniat 2015, p. 66.