Informatie  Vieren  Zorg  Leren  Onderweg  Financiën  Plein v. Siena  Links

geloven in de ander
samen werken aan een andere wereld
Pinksteractie van de Week Nederlandse Missionaris

Met hart en ziel zetten missionarissen en missionair werkers zich in voor de ander. Zij zijn solidair met arme en uitgesloten mensen en blijven als anderen gaan. Zij leven samen met hen en staan naast de ander. Dat geeft de ander kracht en moed de eigen levensomstandigheid te veranderen. Doneer via de collecte of een (eenmalige) machtiging aan de Pinksteractie van de WNM; vanuit úw geloof in de ander.

Geloven in de kracht van de ander. Dat doen father Nol Verhoeven, Mill Hill-missionaris in Kameroen en Ellen Schouten, missionair werker in Venezuela. Zij werken vanuit dat vertrouwen in hun contact met bijvoorbeeld jongeren of tijdens de strijd om de dagelijkse middelen van bestaan.

‘Ik geloof in solidariteit met de ander’
Ruim dertig jaar werkt missionair werker Ellen Schouten in Venezuela met buitengesloten bevolkingsgroepen. ‘Internationale solidariteit is in onze geglobaliseerde wereld een noodzaak. Wij mogen onze ogen niet sluiten voor de werkelijkheid van anderen op deze aarde.’ Als lid van de lekenorganisatie Calama woont en werkt zij waar de arbeiders en de armen wonen en werken. ‘We trekken samen op voor ons recht op water, op elektriciteit, dat de vuilnis wordt opgehaald, dat de school opengaat of openblijft, dat de gezondheidszorg gratis wordt of blijft,’ beschrijft Ellen. Uit solidariteit met de arbeiders en armen zullen Calama-leden ook nooit een hoge functie aanvaarden.

Leven van afval
Op zondagen is Ellen in Cambalache te vinden, een dorp gelegen aan de Orinoco-rivier. Daar leven de Warao, indianen uit de delta. Zij verkopen het afval dat zij vinden. ‘Veel families zijn weer teruggegaan naar de delta omdat er in de stad voor hen bijna geen eten te krijgen is.’ Ellen stimuleert het verbouwen van verschillende gewassen. ‘Ik luister naar de mensen. Zoiets als een ruilmarkt kennen zij niet. Zij geven van wat zij hebben, als de ander iets nodig heeft.’

‘Mijn werk is het delen van kennis en van het leven,’ zegt Ellen. Daar hoort ook de dagelijkse strijd om te overleven bij. ‘Zo kunnen we leren om een menselijkere samenleving op te bouwen waar voor iedereen, voor ieder persoon, iedere groep een plek is,’ stelt Ellen. En is dat uiteindelijk niet de boodschap van de bijbel? ‘Jezus heeft nooit iemand uitgesloten. Pinksteren betekent voor mij uitgezonden zijn over de hele wereld in Zijn navolging. Om zijn Geest te ontdekken in de strijd van armen voor een menswaardig bestaan.’

 Het gaat goed met de missie in Kameroen
‘Het gaat goed met de missie,’ zegt father Nol Verhoeven. De Mill Hill-missionaris werd eind jaren zestig naar Kameroen gezonden. Zijn eerste standplaats was Mamfe in het noordwesten van het land, inmiddels bijna vijftig jaar geleden. ‘Ik maakte mij eerst het pidgin eigen,’ herinnert hij zich. Ook begon hij enkele lokale talen te leren. Hij leerde de tradities kennen en bouwde vriendschappen op met de mensen. ‘Ik werd één met deze nieuwe wereld in het oerwoud in Kameroen,’ vertelt hij over deze beginperiode. Het meeste indruk maakten de daaropvolgende jaren in Akway; een jonge parochie midden in het oerwoud, die alleen toegankelijk was via buurland Nigeria of met een vliegtuigje. ‘Er was een kliniek, een weeshuis en een school. Ik bezocht honderdvijftig dorpen en gehuchten te voet,’ vertelt father Nol. Maar een weg was er niet. Hij was er met een priester, vier zusters, een lekenmissionaris en een verpleegster. Zij gaven catechese, sacramenten en zorgden voor basisgezondheidszorg. ‘In de twaalf grootste plaatsen bouwden we een verblijf en een gezondheidspost. Hier en daar bouwden we een kabelbrug met steun uit Europa,’ vertelt hij.

Actieve parochiegemeenschap
Begin jaren negentig was er een hechte samenwerking tussen christelijke en moslimgemeenschappen door de onrustige situatie in het land. Net voor de eeuwwisseling werd Mamfe een bisdom. ‘Het jonge bisdom ging voortvarend te werk.’ Parochieraden vergaderden hele weekenden. Het waren steeds feestelijke reünies. ‘Comités en raden schoten als paddenstoelen uit de grond. Ik werd pionier-vicaris generaal en deed de pastorale planning. Tegelijkertijd was ik pastor van de kathedraal.’ Father Nol ging nog steeds naar de buitenstaties op lange voettochten die soms dagen konden duren. ‘Mamfe had de juiste energie en kreeg lokale aanwas. Die ene parochie telt er nu in totaal maar liefst zestien. En dat in minder dan twintig jaar tijd. Missie met plaatselijke mensen en middelen. De kerk bruist.’

Wees solidair!
Ellen en father Nol, en met hen honderden missionair werkers en missionarissen, staan kwetsbare mensen bij in hun strijd tegen armoede en onrecht. Wereldwijd. Dankzij de steun van betrokken mensen in Nederland maken zij een verschil voor de mensen met wie zij hun leven delen.
Wilt u bijdragen aan hun werk?
Steun de WNM met een gift op IBAN NL30 RABO 0171 2111 11.


Kijk op https://www.weeknederlandsemissionaris.nl  voor meer informatie over de WNM Pinksteractie van 27 mei tot en met 4 juni.

  terug